دوران فرمانروایی رشته ریاضی به سر رسیده

صدایش آرامش عجیبی دارد و باانرژی صحبت می‌کند و در همه مدت گفت‌وگو لبخندی دائمی بر صورتش نقش بسته است. شاید لبخند رضایتی است از موفقیت‌هایی که تاکنون به‌دست آورده و شاید لبخندی به نشانه امیدواری به آینده هنرش. آتنا بهادری هجده‌ساله از آن دختران موفق دبیرستانی است که لبخندهایش از رشته تحصیلی‌ و درآمدی که نصیب او کرده است، نشئت می‌گیرد.

آتنا بهادری هجده‌ساله از آن دختران موفق دبیرستانی است که لبخندهایش از رشته تحصیلی‌ و درآمدی که نصیب او کرده است، نشئت می‌گیرد.

او خودش را قهرمان زندگی‌اش می‌داند و معتقد است که با پشتکار و علاقه راهی را که برای زندگی کاری‌اش انتخاب کرده، به سرانجام می‌رساند.

آتنا این روزها در کلاس دوازدهم رشته سراجی تحصیل می‌کند و از مدرسه«بانو اجودی »در خیابان شهیدکاشانی به‌عنوان دانش‌آموز موفق در کار به شهرآرا محله معرفی شده‌است. گویا از همان پایه دهم موفق شده است با رشته تحصیلی‌اش پول درآورد.

دوخت کیف با 2هفته آموزش

خودش می‌گوید: با پایان سال نهم، آن‌قدر دیر برای انتخاب رشته اقدام کردم که ظرفیت رشته دل‌خواه آن روزهایم، یعنی گرافیک در هنرستان‌های نزدیک خانه پر شد. به همین علت به پیشنهاد مادرم که خیاط است، برای خواندن رشته طراحی دوخت وارد هنرستان «بانو اجودی» شدم. نمی‌دانم خیر در چه بود که ظرفیت این رشته هم پر شده بود. این شد که سر از رشته سراجی درآوردم.

ناخواسته وارد این رشته شدم، اما عاشقش شدم و با 2هفته آموزش، اولین کارم را با موفقیت انجام دادم؛ دوخت کمربند، کیف پول، کیف جیبی و جاسوئیچی.

امسال دیپلم سراجی را می‌گیرم، تاکنون 6شاگرد داشته‌ام و صدها نوع کیف و کمربند و محافظ گوشی و جاآینه‌ای چرمی ساخته‌ام

آتنا با هدیه‌دادن این مجموعه به دوستانش، خیلی زود مشتری و کارآموز پیدا می‌کند: این کار را آن‌قدر تمیز دوخته بودم که با نمونه بازاری‌اش فرقی نداشت. به دلیل همین ظرافت، بدون حتی تبلیغ، کلی سفارش گرفتم و از طرف دیگر چند نفر از دوستان و آشنایان کارآموزم شدند.

او می‌گوید: باوجود اینکه هنوز محصل هستم و امسال دیپلم سراجی را می‌گیرم، تاکنون 6شاگرد داشته‌ام و صدها نوع کیف و کمربند و محافظ گوشی و جاآینه‌ای چرمی و... را در خانه با هنر دستم و آموزش‌های مدرسه آماده کرده‌ام و تحویل مشتری داده‌ام.

شاگرد هم قبول می‌کنم

آتنا که معتقد است در کار هنری علاوه بر علاقه باید دست‌های قوی هم داشت، می‌گوید: هرکاری سختی خودش را دارد. روزی که من وارد این رشته شدم، هدفم گرفتن دیپلم بود، اما خیلی زود علاقه‌مند شدم و با همه سختی‌هایش این کار را ادامه دادم تا به اینجا رسیدم که امروز کف قیمت کارهایم از 200هزار تومان بیشتر است.

او تاکنون توانسته است چندین نفر از دوستانش را به این رشته علاقه‌مند کند و با طنز می‌گوید: رشته سراجی ریاضی ندارد و از طرف دیگر، سال اول انتخاب رشته با آموزش‌های ابتدایی که شامل انواع دوخت، نحوه برش ، اندازه‌گیری و ... می‌شود به راحتی می‌توان انواع کیف با دست دوخت و با آن درآمد کسب کرد.

طبق گفته‌های او، تحصیل در این رشته هزینه چندانی هم ندارد: در چنین رشته‌هایی باید دانش‌آموزان همه وسایل کار در مدرسه را بخرند. من 2سال قبل حدود 300هزار تومان خرج کردم و همان موقع به پدرم گفتم قول می‌دهم پس از این هزینه‌ها را خودم بپردازم. اکنون علاوه بر پرداخت این هزینه‌ها، برخی ماه‌ها تا 2میلیون تومان هم درآمد دارم.

لینک کوتاه